Ο Δήμος Αιγάλεω έχει έκταση 6.450 τετρ. χλμ. και πληθυσμό 69.963 σύμφωνα με τα αναθεωρημένα αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού το 2011.
Η πόλη πήρε το όνομα της από το όρος Αιγάλεω, απ’ όπου ο βασιλιάς των Περσών Ξέρξης παρακολουθούσε την καταστροφή του στόλου του από τους Έλληνες, στην ναυμαχία της Σαλαμίνας. Η πόλη έχει αναπτυχθεί εκατέρωθεν της Αρχαίας Ιεράς Οδού. Ο Δήμος Αιγάλεω χωροταξικά ανήκει στην υποενότητα του Λεκανοπεδίου της Αθήνας και διοικητικά στο Δυτικό Τομέα Αθηνών της Περιφέρειας Αττικής, ύστερα από τις μεταρρυθμίσεις του Καλλικράτη.
Η κομβική θέση του Δήμου έχει λειτουργήσει ως πόλο έλξης για μεγάλα επιχειρησιακά συμφέροντα, όπως αποδεικνύεται από την εγκατάσταση εντός των ορίων του Δήμου μεγάλων εμπορικών κέντρων όπως το ΙΚΕΑ, River West & Praktiker. Στο Αιγάλεω βρίσκονται το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και το Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Αθήνας που έχουν άμεση επαφή με σημαντικούς κυκλοφοριακούς άξονες (Λεωφ. Αθηνών & Π. Ράλλη).
Εντός των ορίων της πόλης λειτουργούν τρεις σταθμοί του Μετρό, συγκεκριμένα αυτός του «Ελαιώνα» στην είσοδο της πόλης από την Αθήνα, του «Αιγάλεω» στο κέντρο της πόλης και ο σταθμός «Αγία Μαρίνα» έναντι του Δημαρχείου που σήμερα λειτουργεί και ως τερματικός σταθμός.
Εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου ή εφαπτόμενα σε αυτά βρίσκονται πέντε μεγάλες οδικές αρτηρίες και συγκεκριμένα οι Λεωφόροι Κηφισού, Αθηνών, Θηβών, Πέτρου Ράλλη και η Ιερά Οδός. Το Αιγάλεω συνορεύει με το δήμο Αθηναίων, βόρεια με τους δήμους Περιστερίου και Χαϊδαρίου, δυτικά με τους δήμους Νίκαιας και Αγ. Βαρβάρας και νότια με τους δήμους Ρέντη και Ταύρου.
Το Αιγάλεω κατοικήθηκε μαζικά από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας την περίοδο 1922 – 1928. Τη δεκαετία το ΄50 δέχτηκε κύμα εσωτερικής μετανάστευσης και τις δεκαετίες ΄60 & ΄70 αποτέλεσε πόλο εγκατάστασης Πόντιων Παλιννοστούντων από τα Ανατολικά κράτη καθώς και εργατών από την επαρχία, εξαιτίας της λειτουργίας στην περιοχή μεγάλων βιομηχανικών μονάδων.
Σημείο αναφοράς της πόλης αποτελεί η μορφή του αείμνηστου μουσικοσυνθέτη Γιώργου Ζαμπέτα, ο οποίος έζησε και μεγάλωσε στο Αιγάλεω, όπου αποκαλούσε την πόλη ως Αιγάλεω City, όπως και εκείνη του αριστερού δημάρχου Στ. Μαυροθαλασσίτη που αγωνίστηκε σκληρά να αναμορφώσει την περιοχή τις δεκαετίες του '50 και '60.
Σημείο κατατεθέν της πόλης είναι η εμβληματική καμινάδα του πάλαι ποτέ Πυριτιδοποιείου, του εργοστάσιου παρασκευής πυρίτιδας ιδιοκτησίας Μποδοσάκη, που έδρευε στο χώρο του σημερινού δημοτικού άλσους της πόλης.